យើងទាំងអស់គ្នាស្គាល់មនុស្សយន្តដែលបំពាក់ដោយអាវុធចល័ត។ពួកគេអង្គុយនៅជាន់រោងចក្រ អនុវត្តការងារមេកានិក ហើយអាចដាក់កម្មវិធីបាន។មនុស្សយន្តមួយអាចប្រើសម្រាប់កិច្ចការច្រើន។
ប្រព័ន្ធតូចៗដែលដឹកជញ្ជូនបរិមាណតិចតួចនៃអង្គធាតុរាវតាមរយៈសរសៃឈាមស្តើងមានតម្លៃតិចតួចសម្រាប់មនុស្សយន្តបែបនេះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។បង្កើតឡើងដោយអ្នកស្រាវជ្រាវជាផ្នែកបន្ថែមនៃការវិភាគមន្ទីរពិសោធន៍ ប្រព័ន្ធបែបនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា microfluidics ឬ lab-on-a-chips ហើយជាធម្មតាប្រើស្នប់ខាងក្រៅដើម្បីផ្លាស់ទីសារធាតុរាវឆ្លងកាត់បន្ទះឈីប។រហូតមកដល់ពេលនេះ ប្រព័ន្ធបែបនេះមានការពិបាកក្នុងការធ្វើស្វ័យប្រវត្តិកម្ម ហើយបន្ទះសៀគ្វីត្រូវតែត្រូវបានរចនាឡើង និងផលិតដើម្បីបញ្ជាសម្រាប់កម្មវិធីជាក់លាក់នីមួយៗ។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដែលដឹកនាំដោយសាស្ត្រាចារ្យ ETH លោក Daniel Ahmed ឥឡូវនេះកំពុងរួមបញ្ចូលគ្នានូវមនុស្សយន្តធម្មតា និងមីក្រូហ្វ្លុយឌីក។ពួកគេបានបង្កើតឧបករណ៍ដែលប្រើអ៊ុលត្រាសោន ហើយអាចភ្ជាប់ទៅនឹងដៃមនុស្សយន្តបាន។វាស័ក្តិសមសម្រាប់កិច្ចការជាច្រើននៅក្នុងកម្មវិធី microrobotics និង microfluidics ហើយក៏អាចប្រើដើម្បីធ្វើឱ្យកម្មវិធីបែបនេះដោយស្វ័យប្រវត្តិផងដែរ។អ្នកវិទ្យាសាស្ត្ររាយការណ៍ពីវឌ្ឍនភាពនៅក្នុង Nature Communications ។
ឧបករណ៍នេះមានម្ជុលកញ្ចក់ស្តើង និងឧបករណ៍ប្តូរ piezoelectric ដែលធ្វើឱ្យម្ជុលញ័រ។ឧបករណ៍បំប្លែងស្រដៀងគ្នានេះត្រូវបានប្រើនៅក្នុងឧបករណ៍បំពងសំឡេង ការថតរូបភាពអ៊ុលត្រាសោន និងឧបករណ៍ធ្មេញដែលមានជំនាញវិជ្ជាជីវៈ។អ្នកស្រាវជ្រាវ ETH អាចផ្លាស់ប្តូរប្រេកង់រំញ័រនៃម្ជុលកញ្ចក់។ដោយការជ្រលក់ម្ជុលចូលទៅក្នុងអង្គធាតុរាវ ពួកគេបានបង្កើតគំរូបីវិមាត្រនៃការបង្វិលជាច្រើន។ដោយសាររបៀបនេះអាស្រ័យលើប្រេកង់លំយោល វាអាចត្រូវបានគ្រប់គ្រងទៅតាមនោះ។
អ្នកស្រាវជ្រាវអាចប្រើវាដើម្បីបង្ហាញកម្មវិធីផ្សេងៗ។ដំបូង​គេ​អាច​លាយ​ដំណក់​តូចៗ​នៃ​វត្ថុ​រាវ​ដែលមាន​ជាតិ​ viscous ខ្លាំង។សាស្រ្តាចារ្យ Ahmed ពន្យល់ថា "វត្ថុរាវកាន់តែមានជាតិ viscous កាន់តែពិបាកលាយ" ។"ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វិធីសាស្ត្ររបស់យើងល្អលើសគេ ព្រោះវាមិនត្រឹមតែអនុញ្ញាតឱ្យយើងបង្កើត vortex តែមួយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏មានប្រសិទ្ធភាពលាយវត្ថុរាវដោយប្រើលំនាំ 3D ដ៏ស្មុគស្មាញដែលបង្កើតឡើងដោយ vortices ខ្លាំងជាច្រើនផងដែរ។"
ទីពីរ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចបូមរាវតាមរយៈប្រព័ន្ធមីក្រូឆានែល ដោយបង្កើតគំរូ vortex ជាក់លាក់ និងដាក់ម្ជុលកញ្ចក់យោលនៅជិតជញ្ជាំងឆានែល។
ទីបី ពួកគេអាចចាប់យកភាគល្អិតល្អដែលមាននៅក្នុងអង្គធាតុរាវដោយប្រើឧបករណ៍សូរស័ព្ទរបស់មនុស្សយន្ត។វាដំណើរការដោយសារតែទំហំនៃភាគល្អិតកំណត់ពីរបៀបដែលវាឆ្លើយតបទៅនឹងរលកសំឡេង។ភាគល្អិតធំដែលទាក់ទងគ្នាផ្លាស់ទីឆ្ពោះទៅរកម្ជុលកញ្ចក់យោល ជាកន្លែងដែលវាកកកុញ។អ្នកស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញពីរបៀបដែលវិធីសាស្រ្តនេះអាចចាប់យកមិនត្រឹមតែភាគល្អិតនៃធម្មជាតិគ្មានជីវិតប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងអំប្រ៊ីយ៉ុងត្រីផងដែរ។ពួកគេជឿថាវាគួរចាប់កោសិកាជីវសាស្រ្តនៅក្នុងអង្គធាតុរាវផងដែរ។“កាលពីមុន ការរៀបចំភាគល្អិតមីក្រូទស្សន៍ជាបីវិមាត្រតែងតែជាបញ្ហាប្រឈម។ដៃមនុស្សយន្តដ៏តូចរបស់យើងធ្វើអោយវាងាយស្រួល” Ahmed បាននិយាយ។
Ahmed បាននិយាយថា “រហូតមកដល់ពេលនេះ ភាពជឿនលឿនក្នុងការអនុវត្តទ្រង់ទ្រាយធំនៃមនុស្សយន្តធម្មតា និងមីក្រូហ្វ្លុយឌីស ត្រូវបានធ្វើដោយឡែកពីគ្នា”។"ការងាររបស់យើងជួយនាំយកវិធីសាស្រ្តទាំងពីរនេះរួមគ្នា" ។ឧបករណ៍មួយ ដែលរៀបចំកម្មវិធីបានត្រឹមត្រូវ អាចដោះស្រាយកិច្ចការជាច្រើន។Ahmed បាននិយាយថា "ការលាយ និងបូមវត្ថុរាវ និងការចាប់យកភាគល្អិត យើងអាចធ្វើវាបានទាំងអស់ដោយប្រើឧបករណ៍តែមួយ" Ahmed បាននិយាយ។នេះមានន័យថាបន្ទះឈីប microfluidic នៃថ្ងៃស្អែកនឹងលែងត្រូវការការរចនាផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់កម្មវិធីជាក់លាក់នីមួយៗទៀតហើយ។បន្ទាប់មកអ្នកស្រាវជ្រាវសង្ឃឹមថានឹងបញ្ចូលគ្នានូវម្ជុលកែវជាច្រើនដើម្បីបង្កើតលំនាំ vortex ដ៏ស្មុគស្មាញនៅក្នុងអង្គធាតុរាវ។
បន្ថែមពីលើការវិភាគមន្ទីរពិសោធន៍ Ahmed អាចស្រមៃមើលការប្រើប្រាស់ផ្សេងទៀតសម្រាប់ micromanipulator ដូចជាការតម្រៀបវត្ថុតូចៗ។ប្រហែលជាដៃក៏អាចត្រូវបានប្រើនៅក្នុងបច្ចេកវិទ្យាជីវសាស្រ្តជាមធ្យោបាយដើម្បីណែនាំ DNA ទៅក្នុងកោសិកានីមួយៗ។នៅទីបំផុតពួកវាអាចត្រូវបានប្រើសម្រាប់ការផលិតបន្ថែម និងការបោះពុម្ព 3D ។
សម្ភារៈដែលផ្តល់ដោយ ETH Zurich ។សៀវភៅដើមត្រូវបានសរសេរដោយ Fabio Bergamin ។ចំណាំ។ខ្លឹមសារអាចត្រូវបានកែសម្រួលសម្រាប់រចនាប័ទ្ម និងប្រវែង។
ទទួលបានព័ត៌មានវិទ្យាសាស្ត្រចុងក្រោយបង្អស់នៅក្នុងកម្មវិធីអាន RSS របស់អ្នកដែលគ្របដណ្តប់លើប្រធានបទរាប់រយជាមួយនឹងព័ត៌មាន ScienceDaily រៀងរាល់ម៉ោង៖
ប្រាប់យើងពីអ្វីដែលអ្នកគិតអំពី ScienceDaily - យើងស្វាគមន៍ទាំងមតិវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមាន។មានសំណួរអំពីការប្រើប្រាស់គេហទំព័រ?សំណួរ?